Duże nogi, wystające pośladki – często obrzęk lipidowy jest błędnie oceniany jako nadwaga lub otyłość. Ale obrzęk lipidowy nie ma nic wspólnego z nadwagą. Obrzęk lipidowy jest wynikiem patologicznego nagromadzenia komórek tłuszczowych w kończynach. Zazwyczaj obejmuje nogi. Ponieważ obrzęk lipidowy występuje prawie wyłącznie u kobiet, eksperci zakładają przyczyny hormonalne.
Pomimo stosowania diety i ćwiczeń chore kobiety zwykle przybierają na wadze w obszarze nóg i (lub) rzadziej ramion. Zwiększonego gromadzenia komórek tłuszczowych nie można zatrzymać poprzez zredukowanie liczby kalorii.
Nie ma jeszcze wyczerpujących badań dotyczących obrzęku lipidowego. Jedno jest pewne – ta przewlekła choroba nie jest spowodowana niewłaściwym odżywianiem ani spożywaniem nadmiernych ilości jedzenia. Eksperci zakładają, że jej przyczyną są predyspozycje genetyczne oraz wyzwalacze hormonalne.
Obrzęk lipidowy często zaczyna się w okresie dojrzewania. Wydaje się jednak, że może być także efektem stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych, ciąży i menopauzy. U mężczyzn zmiany przypominające obrzęk lipidowy opisano tylko w kontekście hormonalnie aktywnych środków terapeutycznych, wyraźnych zaburzeń równowagi hormonalnej (na przykład hipogonadyzmu) lub marskości wątroby.
Rozróżnia się 5 głównych typów obrzęku lipidowego, przy czym najczęściej występują typy od 1 do 3. Ważne jest, aby pamiętać, że u poszczególnych pacjentów może występować połączenie różnych typów:
Eksperci dzielą obrzęk lipidowy na trzy etapy. Objawy obrzęku lipidowego mogą się znacznie różnić u poszczególnych osób – na przykład nie wszyscy pacjenci osiągają trzeci etap.
Etap I: skóra wydaje się gładka. Po naciśnięciu czuje się równomiernie pogrubioną tkankę podskórną o miękkiej konsystencji.
Etap II: skóra ma nieregularną strukturę, która przypomina skórkę pomarańczy. Wyczuwalne są guzki podskórne o różnych rozmiarach.
Etap III: postępujący wzrost objętości podskórnej tkanki tłuszczowej z większymi i bardziej widocznymi stwardnieniami niż na etapie II. Występują zdeformowane tłuszczowe fałdy podskórne, które mogą powodować znaczne zniekształcenie profilu kończyny.
(Etap IV: Wiąże się z obecnością obrzęku lipo-limfatycznego)
Do mechanizmów chorobowych zalicza się:
Zdiagnozowano u Ciebie obrzęk lipidowy? To przewlekłe, postępujące zaburzenie cechuje indywidualna zmienność i nieprzewidywalność przebiegu klinicznego.
Dlatego leczenie obejmuje kilka metod terapeutycznych, które w razie potrzeby należy łączyć.
Ręczny drenaż limfatyczny pomaga uaktywniać naczynia chłonne i zapewnia szybszy drenaż chłonki. Zmniejsza to obrzęk nóg. Noszenie odzieży uciskowej również pomaga zmniejszyć rozwój obrzęku i bolesność. Ćwiczenia i pielęgnacja skóry także są ważnymi elementami fizykoterapii.
Ćwiczenia, takie jak spacery, pływanie lub wędrówki, są dobre dla ciała i umysłu oraz pomagają złagodzić dyskomfort.
Obciążenie psychiczne powodowane przez obrzęk limfatyczny może być znaczne. Chorzy mogą słyszeć złośliwe uwagi: jedz mniej, ćwicz więcej... Takie stwierdzenia mogą jeszcze bardziej obniżyć ich poczucie własnej wartości; stres może prowadzić do depresji i zaburzeń odżywiania. Osoba z obrzękiem limfatycznym może czuć się niepewnie z powodu swojego wyglądu i mieć obniżone poczucie własnej wartości. W niektórych przypadkach uczucia te mogą prowadzić do depresji, zaburzeń odżywiania i innych problemów psychicznych. Psychoterapia może być zalecana, aby pomóc w budowaniu umiejętności radzenia sobie z problemami.
Operacja jest wskazana, jeśli pomimo leczenia zachowawczego objawy utrzymują się lub nasilają. Chorobliwa otyłość, jeżeli występuje, powinna być leczona przed liposukcją. Po liposukcji pacjenci powinni nosić odzież uciskową przez kilka tygodni.