Obrzęk limfatyczny jest stanem miejscowego zatrzymania płynów i obrzęku tkanek spowodowanego przez zaburzenia układu limfatycznego. Powoduje to obrzęk co najmniej jednej kończyny. Jednak obrzęk limfatyczny może również wystąpić w innych częściach ciała, np. szyi, okolicy narządów płciowych, okolicy pachwinowej, twarzy itp. Od około 1/3 do 1/4 przypadków obrzęku limfatycznego ma pierwotną (np. genetyczną) przyczynę, która doprowadziła do upośledzenia układu limfatycznego. U kobiet występuje od 6 do 10 razy więcej przypadków pierwotnego obrzęku limfatycznego niż u mężczyzn.
Obrzęk limfatyczny wtórny występuje, jeżeli za upośledzenie układu limfatycznego, odpowiedzialna jest przyczyna wtórna (np. rak, leczenie raka, operacja, zakażenia itp.).
Tutaj znajdują się potrzebne informacje o obrzęku limfatycznym, jego leczeniu i przyczynach, dla których terapia uciskowa jest tak istotna.
Układ limfatyczny jest dużą siecią złożoną z naczyń chłonnych i węzłów chłonnych, która odgrywa ważną rolę w transporcie chłonki (limfy), zapewnianiu odporności, homeostazie płynów, oczyszczaniu i filtrowaniu krwi.
Układ limfatyczny jest naszą jednostką “utylizacji i recyklingu odpadów”. Transportuje z organizmu odpady i toksyny. Do odpadów należą białka, produkty rozkładu metabolicznego, produkty będące wynikiem zapalenia i tłuszcz z jamy brzusznej.
Naczynia chłonne, które znajdują się w całym ciele jak sieć, transportują przezroczysty płyn, zwany chłonką, w kierunku przewodu piersiowego, następnie płyn przedostaje się do krwi krążącej za pośrednictwem połączenia układu żylnego i limfatycznego znajdującego się na szyi.
Chłonka powstaje z płynu przefiltrowanego z krwi do interstitium i jest wychwytywana przez ślepo zakończone zatoki węzła chłonnego. Chłonka składa się z płynu śródmiąższowego, białek (mniejszych niż albumina), fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia, małych cząsteczek i jonów surowicy i tkanki śródmiąższowej, leukocytów, immunoglobulin, tłuszczu w postaci chylomikronów, resztek komórkowych, produktów przemiany materii i bakterii.
Układ limfatyczny jest odpowiedzialny za większość płynu wychwytywanego z przestrzeni śródmiąższowych. Ten płyn jest przeprowadzany przez początkowe zatoki węzłów chłonnych, które są zakończonymi ślepo naczyniami wyściełanymi nabłonkiem z otworami fenestracyjnymi umożliwiającymi wnikanie płynów i cząstek o rozmiarze komórek lub białek mniejszych niż albumina.
Płyny są następnie zasysane i tłoczone do naczyń przedzbiorczych węzła. Naczynia te i stale powiększające się naczynia chłonne są wyposażone w układ zastawki i limfangiony (np. powiększone jednostki z komórkami mięśni gładkich między dwoma naczyniami chłonnymi).
Dzięki aktywnym skurczom limfangionów i ograniczonemu przez zastawki przepływowi wstecznemu chłonki jest ona transportowana w kierunku proksymalnym przez naczynia i węzły chłonne.
W ludzkim ciele znajdują się setki węzłów chłonnych (np. na szyi, w przewodzie pokarmowym lub w okolicy pachowej lub pachwinowej), które są odpowiedzialne za usuwanie resztek, regulowanie zawartości białka w chłonce, odpowiedź immunologiczną, recyrkulację limfocytów i resorpcję wody (około 5–8 litrów dziennie).
Każdego dnia układ limfatyczny pobiera około 10 litrów płynu śródmiąższowego.
W nienaruszonym drenażu limfatycznym początkowe naczynia limfatyczne, naczynia ze ślepymi końcami i otworami okiennymi, transportują płyn limfatyczny z przestrzeni międzykomórkowych.
Obrzęk limfatyczny może rozwinąć się, jeśli drenaż limfatyczny zostanie przerwany, upośledzony lub jeśli ilość płynu wydzielanego do tkanki śródmiąższowej przekroczy możliwość wchłaniania go przez układ limfatyczny.
Obrzęk limfatyczny dzieli się na dwa podtypy: pierwotny obrzęk limfatyczny i wtórny (lub nabyty) obrzęk limfatyczny.
Następujące czynniki mogą być przyczyną obrzęku limfatycznego lub prowadzić do postępu lub zaostrzenia choroby:
W zależności od postępu choroby obrzęk limfatyczny można podzielić na trzy etapy.
Są różne możliwości leczenia obrzęku limfatycznego. “Złotym standardem ” i podstawowym leczeniem jest kompleksowa fizjoterapia zmniejszająca obrzęk chłonny (CPD).
Kompleksowa fizjoterapia zmniejszającą obrzęk chłonny (CPD) opiera się na dwóch głównych filarach: manualnym drenażu limfatycznym (MLD) i terapii uciskowej. Te dwa filary uzupełnia pielęgnacja skóry, zmiany diety i ćwiczenia.
Celem leczenia w pierwszej fazie CPD jest maksymalne zmniejszenie objętości (faza redukcji). Zazwyczaj terapia uciskowa w tej fazie składa się z owijania przez terapeutę lub innego pracownika medycznego wieloma warstwami bandaża, który należy codziennie zmieniać. Pierwsza faza CPD trwa od 2 do 6 tygodni, w zależności od rozprzestrzenienia się i stopnia obrzęku limfatycznego. Bardzo ważna jest także pielęgnacja skóry.
W drugiej fazie CPD – nazywanej fazą podtrzymującą – celem jest zachowanie i optymalizacja zmniejszenia objętości osiągniętego w pierwszej fazie. Uciskowa terapia medyczna z użyciem tkanych na płasko dzianin uciskowych, pielęgnacja skóry, ćwiczenia i powtarzanie MLD w razie potrzeby są głównymi elementami leczenia.
Jest kilka produktów stosowanych w terapii uciskowej obrzęku limfatycznego.
Jeśli przepływ limfy jest przewlekle zaburzony, bogata w białko ciecz gromadzi się w tkance miękkiej, a w opuchniętych częściach ciała pojawia się zapalenie. Układ odpornościowy również działa gorzej, ponieważ układ limfatyczny jest upośledzony. Nawet niewielki uraz ręki lub nogi może być punktem rozwoju zakażenia (takiego jak zapalenie tkanki łącznej lub róża) albo ciężkiego stanu zapalnego. Dlatego ważne jest, aby zachować integralność skóry i postępować ostrożnie w przypadku problemów skórnych. W ten sposób minimalizujesz ryzyko zakażenia.
Zasady pielęgnacji skóry:
Przydatne są podstawowe ruchy kończyn (ćwiczenia pompowania mięśni), zwłaszcza w połączeniu z zewnętrznym uciskiem kończyn, wykonywane codziennie (spacery, joga, jazda na rowerze, wspinaczka po schodach).
Uporczywy, asymetryczny i bezbolesny obrzęk jednej lub obu kończyn z uczuciem ucisku może być oznaką uszkodzenia układu limfatycznego. Jeśli obrzęk kończyn występuje również u innych członków rodziny, pacjent był wcześniej leczony na raka lub przebył operację, w której konieczne było usunięcie węzłów chłonnych, zalecana jest wizyta u lekarza w celu zdiagnozowania, czy może to być obrzęk limfatyczny.